شهر پيغمبر پر از بيداد شدآسمان لبريز از فرياد شد
نخل ها بر سينه و سر مي زدندطائران عرش پرپر مي زدند
چشم جبريل امين مبهوت بودغرق ماتم عالم لاهوت بود
کينه توزي را عجب آموختندقلب مادر را به طفلش دوختند
درب بيت وحي را افروختندخيمه اهل حرم را سوختند
از دل زهرا(س) برون شد بوي عودبوي ياس و آتش و اسپند و دود
***ساقه ي ياسي شكسته در ميان كوچه ها***
